Biz bu genç kızlardaki alışveriş tutkusunu ne yapıcaz? veya bendeki? Zelal adında bir arkadaşım var, kendisi çok yakın dostlarımdan bir tanesi. Bu sene üniversiteyi okumak için Fransa'ya gitti kendisi. Gitmeden önce ne zaman dışarı çıksak, bir bakıyoruz ki bir mağzada kıyafet denerken buluyoruz kendimizi. Şimdi, Zelal yılbaşı için İstanbul'a geldi ve tahmini zor olmayan şeyi yaptık. ALIŞVERİŞ! Çeşitli caddelerde uzanan uzun yolda, mağza mağza dolaşıp, çeşitli topuklu ayakkabılar, babetler, elbiseler, ceketler, hırkalar, kazaklar vs. denendikten sora ( tabiki de mağzada azcık saçmalamamla beraber ) beğenilen ve alınmaya karar verilen ürünlerle kasaya gidilir. Her alışverişte olduğu gibi anneme veya babama telefon edilir ve şu cümleler kurulur:
- * annneeeeeee veya babaaaaaa* . . . . ' da bir şey beğendim, alsam parasını yollarmısın?
- olur kızım.
Tabi malum son gunlerde ekonomik kriz var, biraz tutumlu olmak gerekli ama nerdeeee.. Simdi sorduğumda ise gelen cevap:
- Ekonomik kriz var! ( özellikle dün bir mağzanın çocuk reyonundan aldığım lacivert üzeri beyaz puantiyeli minik kurdeleli hırka ve kırmızı siyah ekoseli ceketten vazgeçmek istemediğim için birikmiş paramı kullanmak zorunda kaldm )
Bütün bu durumlar sadece Zelal varken söz konusu oluyor. Neden bilmiyorum ve anliyamıyorum. Kızıyorum ama kendime engel olamıyorum.
Herneyse sonuç olarak, her ne kadar alışveriş yapıp para harcamak hakkında mızmızlansamda, Zelal'im Fransa'ya geri dönsün hiç istemiyorum çünkü gelecekteki dolabımda 93583423 milyon tane kıyafetim olsun istiyorum =) ahahahah
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder